Jan Paweł II jest z Nami!

/assets/Uploads/_resampled/CroppedImage236236-IMG-20170317-202840.jpg

Największym pragnieniem człowieka jest być w pełni szczęśliwym. Takie jest także współczesne wołanie o szczęśliwe życie człowieka w małżeństwie, w rodzinie, w społeczeństwie. Warunkiem szczęśliwego życia jest życie w łasce Bożej, czyli w świętości.

Przed ludzkością pokazują się nowe zagrożenia, szczególnie do ingerowania w tajemnicę życia ludzkiego. Nasze czasy z dużą dozą pustki, lęku, samozniszczenia, każą z większą ufnością szukać wspólnoty życia i miłości. Taką wspólnotą, w której dokonuje się zbawienie człowieka, jest Kościół. Pierwszym punktem wyjścia dla osiągnięcia świętości jest wszczepienie w Chrystusa, które dokonuje się w sakramencie chrztu.

Generalnie tłumacząc „wspólnota świętych” (świętych obcowanie, communio sanctorum) oznacza ponadnaturalne zjednoczenie Kościoła na ziemi, w czyśćcu i w niebie. Te oblicza Kościoła uobecniają Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa. Głową tego Kościoła jest sam Chrystus. Odzwierciedleniem zespalającym jedność jest wzajemna miłość. Pomocy potrzebuje zawsze walczący (prześladowany) Kościół pielgrzymujący na ziemi, i Kościół zadośćcierpiący w czyścu.

Communio sanctorum zobowiązuje do wzajemnej miłości żywych w stosunku do zmarłych. Miłość ta wyraża się w świadczeniu pomocy ze strony zbawionych w niebie i zobowiązuje do wstawiennictwa za żywych „wspólnoty świętych”. Obejmuje ona zatem Kościół w wymiarze ziemskim i niebieskim.

Szeroko poję „wspólnota świętych” odzwierciedla prawdę, że Kościół jest ze swej natury „święty” oraz jest „Kościołem świętych” (H. de Lubac). Kościół pragnie podkreślić, iż Bóg objawił wszystko, co człowiekowi jest konieczne do zbawienia. I to pielęgnuje, przechowuje jako swój depozyt wiary.

Papież z Polski nazywa wierzących świętymi, jako że należą do świętego Boga, oraz zostali uświęceni przez Chrystusa. Święci są więc orędownikami wierzących, gdy polecamy Bogu w modlitwie nasze troski i potrzeby. Wzywając ich pomocy, uważamy ich za naszych pośredników u Boga i w takim sensie nazywamy ich patronami.

Jan Paweł II jest z Nami - duchowo i fizycznie!

Z radością informujemy, że Parafia Świętego Stanisława w Waplewie - na prośbę Księdza Proboszcza Mariana Midury - dnia: 14 marca 2017r., otrzymała z rąk Księdza Arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego (Metrolity Lwowa, Sekretarza Papieża Polaka oraz Benedykta XVI) Relikwie* Świętego Jana Pawła II. Uroczyste wprowadzenie Relikwii do naszej świątyni nastąpi w Uroczystość Odpustową - Św. Stanisława.

Zdjęcia z Katedry we Lwowie - gdzie przechowywane są Relikwie Jana Pawła II:  http://parafiawaplewo.pl/galeria/album/55

*Czym są relikwie? Są to szczątki ciała świętych lub rzeczy z nimi związanych, a także relikwie Męki Pańskiej.

Relikwie I stopnia = szczątki ciała świętego, np. krew, kość, włos.
Relikwie II stopnia = przedmioty, którymi posługiwał się święty, np. ubrania, rzeczy osobiste, rzeczy mające bezpośredni kontakt ze świętym.
Relikwie III stopnia = powstają przez tak zwane potarcie, np. o sutannę świętego, albo dzięki temu, że święty człowiek dotknął jakiejś rzeczy.

Bóg dba o swoich świętych i daje ludziom znaki ich świętości. Jednym z takich znaków jest kult relikwii. Jednak relikwie same w sobie nie mają mocy, ale przez wzgląd na osobistą świętość osoby związanej z relikwią. Bóg działa poprzez relikwie dla umocnienia naszej wiary i ku pomocy w zbliżaniu się do Niego.

Kult relikwii nie dotyczy więc szczątków ciała czy przedmiotów, ale Pana Boga, który jest sprawcą świętości. Zatem, relikwie jedynie przenoszą nas do rzeczywistości świętości, wskazując na jej Źródło, na Pana Boga. 

Relikwie JPII dekret

Msze Św.

Niedziela

8:00

10.00

16.00

Dni powszednie

godz. 7:30 lub 18.00: w okresie letnim

godz. 8:00 lub 17.00: w okresie zimowym

- Patrz w zakładce "ogłoszenia" wybierając plik z bieżącego tygodnia

Niech święta krew męczennika
Wiarę umacnia w narodzie,
Niech pokój pełen nadziei
Sercom w rozterce przywraca.
Niech Bogu w Trójcy Najświętszej
Będzie pokorna podzięka
Za Stanisława biskupa,
Wzór niezłomnego pasterza. Amen.

(z hymnów brewiarzowych)